بانکهای بزرگ سرمایهگذاری در والاستریت نسبت به آینده دلار آمریکا در سال ۲۰۲۶ هشدار دادهاند و پیشبینی میکنند این ارز با تضعیف قابل توجهی روبهرو شود. به باور مؤسساتی مانند گلدمن ساکس، مورگان استنلی، جیپی مورگان و دویچه بانک، ادامه کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو و در مقابل، مقاومت یا حتی افزایش نرخها در سایر اقتصادهای بزرگ، زمینهساز افت ارزش دلار خواهد شد.
فدرال رزرو تاکنون در سال ۲۰۲۵ سه بار نرخ بهره را کاهش داده و احتمال میرود این روند در سال ۲۰۲۶ نیز ادامه یابد. در مقابل، بانک مرکزی اروپا و بانک مرکزی ژاپن رویکرد محتاطانهتری اتخاذ کردهاند و حتی به افزایش نرخ بهره میاندیشند. این اختلاف سیاستی باعث میشود سرمایهها به سمت بازارهایی با بازده بالاتر حرکت کنند و در نتیجه، فشار نزولی بر دلار آمریکا افزایش یابد.
مورگان استنلی پیشبینی کرده است که دلار ممکن است تا نیمه نخست سال ۲۰۲۶ حدود ۵ درصد تضعیف شود. تحلیلگران جیپی مورگان نیز معتقدند چشمانداز ساختاری دلار با توجه به تغییر جریان سرمایههای جهانی چندان امیدوار کننده نیست. البته تضعیف دلار میتواند به افزایش صادرات آمریکا کمک کند، اما در مقابل، هزینه واردات را بالا برده و خطر بازگشت تورم مصرفکننده را افزایش دهد.
در همین حال، کاهش ارزش دلار میتواند به سود شرکتهای چندملیتی آمریکایی تمام شود؛ چرا که درآمدهای خارجی آنها پس از تبدیل به دلار افزایش مییابد. همچنین بازارهای نوظهور از این شرایط بهرهمند خواهند شد و ارزهایی مانند رئال برزیل، وون کره جنوبی و یوان چین میتوانند مقصد جدید سرمایهگذاران شوند. بااینحال، برخی بانکها مانند سیتیگروپ و استاندارد چارترد نظر متفاوتی دارند و معتقدند رشد مبتنی بر هوش مصنوعی و قدرت بازار سهام آمریکا میتواند همچنان از دلار حمایت کند.
در مجموع، دلار آمریکا در آستانه سال ۲۰۲۶ میان دو نیروی متضاد قرار گرفته است؛ از یکسو سیاستهای انبساطی پولی و از سوی دیگر، رشد فناوری و سرمایهگذاری در هوش مصنوعی. مسیر آینده دلار، نهتنها برای بازارهای مالی، بلکه برای اقتصاد جهانی بهعنوان شاخصی از تغییر موازنه قدرت اقتصادی، اهمیت بالایی خواهد داشت.